Towarzystwo Przyjaciół Zielonki zaprasza w sobotę 21 lutego 2015 o godz. 12.00 do Muzeum Zielonki, ul. Kolejowa 11, na spotkanie pn. "Halina i Ludwik Tulińscy i ich działalność konspiracyjna w Armii Krajowej". O małżeństwie Tulińskich opowiadał będzie Mirosław Sobiecki.
W ubiegłym roku minęła 70. rocznica śmierci poniesionej przez małżonków Tulińskich z rąk niemieckich okupantów, za działalność konspiracyjną w Armii Krajowej na terenie Ząbek, należących do II Rejonu "Celków", VII Okręgu "Obroża". Do tego samego rejonu przynależała także Zielonka.
Jadwiga Halina Tulińska "Halka" była podczas wojny łączniczką w Armii Krajowej, a także zastępcą komendanta Wojskowej Służby Kobiet należącej również do struktur AK. Aresztowana 14 maja 1944 r. została osadzona na Pawiaku, a 18 sierpnia rozstrzelana podczas ostatniej znanej egzekucji więźniów Pawiaka.
Ludwik Jerzy Tuliński pseudonim "Stanisław", przed wybuchem wojny był komendantem ząbkowskiego oddziału paramilitarnej organizacji społeczno-wychowawczej Związku Strzeleckiego STRZELEC (założonej przez Józefa Piłsudskiego).
W nocy 26/27 września 1939 r. inż. Ludwik Tuliński uczestniczył w pierwszym założycielskim zebraniu konspiracyjnym Służby Zwycięstwu Polsce (SZP) w Warszawie, tworzącym pierwsze struktury Polskiego Państwa Podziemnego. Powstała organizacja została przekształcona w styczniu 1940 r. w Związek Walki Zbrojnej (ZWZ), a w lutym 1942 r. przemianowana na Armię Krajową (AK).
Tuliński był głównym organizatorem struktur placówki SZP-ZWZ-AK na terenie miejscowości Ząbki i wsi Drewnica. Awansowany do stopnia porucznika. Organizator i komendant pierwszego konspiracyjnego obwodowego turnusu Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w Ząbkach w 1940 r. W jego mieszkaniu w Ząbkach co najmniej trzykrotnie nadawała radiostacja KG AK, kierowana przez kpr. pchor. Leona Szymańskiego "Kula" z Zielonki.
Dowódca plutonu z Ząbek, a następnie kompanii w sile trzech plutonów obejmującej wszystkie oddziały AK z Ząbek i Drewnicy. Aresztowany 19 maja w Warszawie, w wyniku zdrady radiotelegrafisty. Osadzony przez Niemców na Pawiaku, przesłuchiwany w al. Szucha. Skazany na karę śmierci przez warszawskie Kripo już 21 maja. Wysłany do obozu koncentracyjnego w Gross-Rosen wspólnie z grupą mieszkańców aresztowanych w Zielonce. Rozstrzelany 17 lipca 1944 r. w Gross-Rosen wraz z innymi członkami AK z Zielonki.